sygnał binarny
Encyklopedia PWN
radiokomunikacja
dział telekomunikacji związany z przesyłaniem wiadomości na odległość przy użyciu fal elektromagnetycznych, gł. fal radiowych;
[łac.],
dział telekomunikacji obejmujący przekazywanie wiadomości w postaci nieruchomych obrazów (np.: pisma, rysunków, fotografii, map, schematów) pomiędzy 2 odległymi aparatami symilograficznymi, za pośrednictwem łącza telekomunikacyjnego.
telekom. stosunek liczby elementów cyfrowych sygnału cyfrowego (sygnał), przekazywanych w pewnym przedziale czasu, do długości tego przedziału;
automat
maszyna wykonująca sekwencję czynności (składających się na jej cykl pracy) bez udziału człowieka;
[gr. autómatos ‘samoczynny’],
Ethernet
zbiór reguł komunikacji (protokół komunikacyjny) w lokalnej sieci komputerowej, oprac. przez firmę Xerox w latach 70. i zatwierdzony 1980 jako norma IEEE 802.3.
[ị:ŧərnet; ang.],
modem
inform., telekom. urządzenie elektroniczne umożliwiające komunikację między komputerami za pośrednictwem publicznej komutowanej sieci telefonicznej;
[ang. modulator–demodulator],
